شبْ است، حسِّ مرا کرده باز هم بیدار
به یادِ آن شبِ آخر،.. صدای سوتِ قطار
به یادِ آن شبِ شرجی که بندْ بندِ تَنَت
به هرچه وسوسه شد با،.. هجومِ عشق، دچار
به یادِ آن شبِ داغ و سکانس های روُمَنس
به هم تنیده شدن در پناهِ آن دیوار
به یادِ زمزمه هایی که بود خاصِ خودت
نَفَس نَفَس زَدَنتْ بینِ کَرتْ های انار
به یادِ آن شبِ شیرینْ دوباره گمراهم
میانِ راهِ بهشت و مسیرِ گندمزار
بیا که دود شویم از لهیبِ آتشِ هم
نه از جهنّمِ دنیا،.. نه نخ به نخ سیگار
ببین دوباره رسیده به جایْ جایِ تنم
هزار بوسه ی شیرین،.. بیا، بچین، بِشُمار
بیا به سبکِ خودت از بهشت سیرم کن
بیا دوباره مرا دستِ وعده ها نسپار
