کاش...

کاش روزی از خواب بپرم

کاش روزی مرا بیدار کنند

کاش روزی کسی بیاید و بگوید: همه چیز فقط یک شوخی بود

کاش روزی کسی اشاره کند به دوربینی که پشت ابرهاست

و من با کفِ دست به پیشانی ام بکوبم

و از خنده ریسه رَوَم

کاش، "ای کاش ها" ته بکشند

و من خاکستری شوم همرقصِ باد

مگر من چه می خواستم که اکنون مستحقِ روزمرِّگی... نه... سزاوارِ روز_مرْگی ام؟!

من که به پروانه بودن، درخت بودن، سنگ بودن

من که به کوچک بودن راضی تر بودم

تا به اشرف بودن، به انسان بودن!

 

97/1/19