هزارتوی خیال

اگر شاعری نمی دانی، دست کم یک شعر دلنشین باش!

هزارتوی خیال

اگر شاعری نمی دانی، دست کم یک شعر دلنشین باش!

تا به کِی جان کندن

در گِل آلوده ی مردابِ خطا؟...

و به دنبالِ صداقت، ماندن

تهِ گودالِ هزاران رویا؟...

 

تا به کِی گمراهی

بین پرهیز و هوس هایِ سراب؟...

رفت از دست حقیقت، برخیز

تا کجا غفلت و بی عاری و خواب؟...

 

تا به کِی عاریه عشقی تنِ دل پوشاندن؟

دلخوش از وعده ی بخشندگیِ درگاهش

سوره ای از انذار

آیه ای از تبشیر

سرِ بیراهه ی عصیان خواندن؟...

 

تا به کِی شعله ی گیرایِ دعا را کُشتن

زیرِ خاکسترِ تردید و سکوت؟...

تا کجا رانده شدن از درگاه؟

تا به کِی لایقِ نفرینِ هبوط؟

 

من و تو در خوابیم

گوشه ی دورِ تخیّل هامان

پایِ دیوارِ تعلّل، بی قید

غافل از اینکه در این فرصتِ کم

جایِ خوابیدن نیست

کاش بیدار شویم از این خواب

که بر آن تعبیری

جز پشیمانیِ بی فایده چیست؟...

 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">